Справочник Пользователя для Samsung NP905S3GI

Αυτό είναι ένα σετ προδιαγραφών που έχουν αναπτυχθεί από την 

επιτροπή 802 του IEEE για τη μέθοδο σύνδεσης τοπικού δικτύου 

LAN με το όνομα XX.

LAN (Local Area Network – Τοπικό δίκτυο)

Ένα δίκτυο επικοινωνίας που συνδέει υπολογιστές, εκτυπωτές και 

άλλες συσκευές μέσα σε μια περιοχή, π.χ. ένα κτίριο. Ένα τοπικό 

δίκτυο LAN επιτρέπει σε όλες τις συνδεδεμένες συσκευές να 

αλληλεπιδρούν με τις άλλες συσκευές του δικτύου. Οι τρέχοντες 

χρήστες του τοπικού δικτύου LAN χρησιμοποιούν τη μέθοδο 

ελέγχου προσπέλασης μέσων που αναπτύχθηκε στην αρχή της 

δεκαετίας του 1980. Για σύνδεση σε δίκτυο Ethernet, απαιτείται μια 

κάρτα δικτύου που ονομάζεται κάρτα LAN, κάρτα Ethernet ή κάρτα 

διεπαφής δικτύου. Για ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ υπολογιστών, 

εκτός από τον εξοπλισμό, απαιτείται και ένα πρωτόκολλο. 

Τα Windows χρησιμοποιούν το TCP/IP ως το προεπιλεγμένο 

πρωτόκολλο.

LCD (Liquid Crystal Display – Οθόνη υγρών κρυστάλλων)

Υπάρχουν οθόνες LCD τύπου Παθητικής μήτρας και Ενεργητικής 

μήτρας. Αυτός ο υπολογιστής χρησιμοποιεί την οθόνη LCD τύπου 

Ενεργητικής μήτρας που ονομάζεται TFT LCD. Καθώς μια οθόνη 

LCD ενσωματώνει τρανζίστορ και όχι λυχνία καθοδικού σωλήνα 

όπως η οθόνη CRT, μπορεί να είναι ιδιαίτερα λεπτή. Και επειδή δεν 

αναβοσβήνει, περιορίζεται η καταπόνηση των οφθαλμών.

Μια ομάδα υπολογιστών και συσκευών, όπως εκτυπωτές και 

σαρωτές, που συνδέεται με μια σύνδεση επικοινωνίας. Ένα δίκτυο 

μπορεί να είναι μικρό ή μεγάλο και μπορεί να συνδεθεί μόνιμα 

μέσω καλωδίων ή προσωρινά μέσω τηλεφωνικών γραμμών ή 

ασύρματων συνδέσεων. Το μεγαλύτερο δίκτυο είναι το Διαδίκτυο, 

ένα παγκόσμιο δίκτυο.

Ένας χρήστης που σχεδιάζει, διαμορφώνει και διαχειρίζεται τις 

λειτουργίες του δικτύου. Μερικές φορές, ο διαχειριστής δικτύου 

αποκαλείται διαχειριστής συστήματος.

Αναφέρεται στη δεξιά περιοχή της γραμμής εργασιών, 

συμπεριλαμβανομένων των εικονιδίων προγραμμάτων, όπως ο 

έλεγχος έντασης ήχου, οι επιλογές παροχής ενέργειας και η ώρα.

Αυτό αφορά την ενέργεια ή την πρακτική του διαχωρισμού του 

χώρου αποθήκευσης μιας μονάδας σκληρού δίσκου σε ξεχωριστές 

περιοχές δεδομένων,
γνωστές ως διαμερίσματα. Εάν μια μονάδα σκληρού δίσκου 100 

GB χωριστεί σε 2 διαμερίσματα των 50 GB, η μονάδα σκληρού 

δίσκου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν να επρόκειτο για 2 μονάδες 

σκληρού δίσκου.